ከሞተ አንበሳ ያልሞተ ውሻ ይሻላል

•  ጠቢቡ ሰሎሞን ከሞተ አንበሳ ያልሞተ ውሻ ይሻላል ይሻላል ሲል ምን ማለቱ ነው? በቅዱስ መጽሀፍ ውሻም ሆኑ አንበሳ ለሀጥአንም ለጻድቃንም እንደየ ሁኔታው ምሳሌ ተደረገው ቀርበዋል፡፡ ውሻ ለሀጥአን ምሳሌ ሲሆን፤ - ‹‹መብል ወዳጆች ከቶ የማይጠግቡ ውሾች ናቸው››ኢሳ56-11 - ‹‹የተቀደሰውን ለውሻች አትስጡ››ማቴ7-6 -‹‹ከውሾች ተጠበቁ ፌልጵ 3-2 -‹‹ አውቀዋት ከተሰጣቸው ከቅድስት ትእዛዝ ከሚመለሱ የጽድቅን መንገድ ባላወቋት በተሻላቸው ነበርና።- ውሻ ወደ ትፋቱ ይመለሳል፥ ደግሞ። የታጠበች እርያ በጭቃ ለመንከባለል ትመለሳለች እንደሚባል እውነተኞች ምሳሌዎች ሆኖባቸዋል።››2ጵጥ 2-22 -ወደ ሕይወት ዛፍ ለመድረስ ሥልጣን እንዲኖራቸው በደጆችዋም ወደ ከተማይቱም እንዲገቡ ልብሳቸውን የሚያጥቡ ብፁዓን ናቸው። ውሻዎችና አስማተኞች ሴሰኛዎችም ነፍሰ ገዳዮችም ጣዖትንም የሚያመልኩት ውሸትንም የሚወዱና የሚያደርጉ ሁሉ በውጭ አሉ።ራዕ22-14 ; ውሻ በዚህ አይነት ሁኔታ ለሀጥአን ምሳሌ ይሁን እንጅ ታላቁ የቤተ ክርስቲያን አባት ቅዱስ ያዕቆብ ዘእልበርዴ በዘመኑ የተነሱ አጽራረቤተ ክርስቲያን ‹‹እንናተ ክርስቲያኖች ሰውን በውሀ እየነከራችሁ ከዚያም በሆላ በአንገቱ ላይ እንደውሻ ክር እያሰራችሁ ትልካላችሁ››ብለው ጥምቀትን እና በአንገት ላይ ክር ማሰርን በነቀፉ ግዜ ‹‹ከልብሰ የአምር እግዚኡ››(ውሻስ ጌታውን ያውቃል ) ፡ማለትም ውሻ ላሳደገውና ለሚመግበው ጌታው እሰከ ሞት ድርስ ታማኝ ነው ፤እናንተ ግን ከውሻ አንሳችሁ የሚመግባችሁን እና አዳኛችሁን አታውቁንም በማለት የውሻን ለጌታው መታመን ክርስቲያኖች ለአምላካቸው ካላቸው እምነት ጋር አነጻጽሮ መስሎላቸዋል ፡፡ እዚህ ላይ ውሻ ለጌታው ያለው ታማኝነት ምእመናን ለአምላካቸው ካላቸው ታማኝነት ጋር ምሳሌነቱ አግባብ የሆነ መሆኑን ልብ ማለት ይገባል፡፡ ሌላው ለንጽጽር የቀረበው አንበሳ ነው ፤ አንበሳም እንዲሁ በመጽሀፍ ለሀጥአንም ለጻድቃንም ተመስሎ እናገኝዋለን፡፡ አንበሳ ለዲያቢሎስ ምሳሌ ሲሆን ፤ በመጠን ኑሩ ንቁም፥ ባላጋራችሁ ዲያብሎስ የሚውጠውን ፈልጎ እንደሚያገሣ አንበሳ ይዞራልና፤ጵጥ 5-8 አንበሳ ለጻድቃን ምሳሌ ሲሆን ደግሞ፤ ኀጥእ ማንም ሳያሳድደው ይሸሻል፤ ጻድቅ ግን እንደ አንበሳ ያለ ፍርሃት ይኖራል።ምሳ 28-1

  14 hours ago via mobile · Like
• 
   ጠቢቡ ሰለሞን ‹‹ከሞተ አንበሳ ያልሞተ ውሻ ይሻላል ››ብሎ የተናገረላቸው በውሻም ሆነ በአንበሳ የተመሰሉት ሁለቱም ሓጥአን ናቸው ፡፡ይህንን ለመረዳት ቀጥሎ ያለውን ሀይለ ቃል መረዳት ያሻል ‹‹ ሰው ከሕያዋን ሁሉ ጋር በአንድነት ቢኖር ተስፋ አለው። ፤ ሕያዋን እንዲሞቱ ያውቃሉና፤ ሙታን ግን አንዳች አያውቁም፤ መታሰቢያቸውም ተረስቶአልና ከዚያ በኋላ ዋጋ የላቸውም። ፤ ፍቅራቸውና ጥላቸው ቅንዓታቸውም በአንድነት ጠፍቶአል፥ ከፀሐይ በታችም በሚሠራው ነገር ለዘላለም እድል ፈንታ ከእንግዲህ ወዲህ የላቸውም።››መክብብ 9-4 ፡፡ ይህንን ቃል ለመረዳት የሙታንን እና የህያዋንን ምንነት ማንሳት ያሰፈልጋል ፡፡ ሙታን የተባሉ እነማን ናቸው ‹‹ሙታን ››የሚለው ቃል ለሞተ ስጋ (ነፍሳቸው ከስጋቸው ለተለየ)እና ለሞተ ነፍስ (በሀጢያት ወድቀው ሕይወታቸው ከእግዝአብሄር ለተለዩት )ይነገራል፡፡ ብዙውን ግዜ ቅዱሳን አረፉ ወይም አንቀላፉ ሲባል ሀጥአን ግን ሞቱ ይባላል(ማቴ 2-19፣ ሐዋ 5-5፤1ነገ 2-10 ማቴ 27-52) ቅዱስ መጽሀፍ ሙታን አሚላቸው ቅዱሳንን ሳይሆን በዚህ አለም እያሉ ሀይማኖት እና ምግባር የሌላቸው እና ከእግዚአብሔር አንድነት የተለዩትን ነው ፡፡ጌታችን ከደቀመዛሙርቱ አንዱ ‹‹ ከደቀ መዛሙርቱም ሌላው። ጌታ ሆይ፥ አስቀድሜ እንድሄድ አባቴን እንድቀብር ፍቀድልኝ አለው። ኢየሱስም። ተከተለኝ፥ ሙታናቸውንም እንዲቀብሩ ሙታንን ተዋቸው አለው።››ማቴ 8-22 ነፍሱ ከስጋው ተለይቶ ሊቀበር ያለው የደቀመዝሙሩ አባት ሲሆን ጌታችን ግን ከእርሱ የተለዩትን እና ወደ እርሱ ያለመጡትን ሁሉ ‹‹ሙታን›› ብሎቸዋል ፡፡ ምክኒያቱም ከህይወት ባለቤት ከእየሱስ ክርስቶስ ጋር አንድነት የላቸውም እና ፡፡‹‹ሙታን ሙታናቸውን ይቅበሩ >>ሲልም አንዱ አስከሬን ሌላውን የሚቀብር ሁኖ ሳይሆን ከእርሱ የተለዩ ሰወች ምንም እንኮን በሰው ዘንድ ሕያዋን (ሕይወት ያላቸው )ቢመስሉም በእርስ ዘንድ ግን ሙታን መሆናቸውን ሲያስረዳ ነው፡፡ ሀዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ፤‹‹ ቅምጥሊቱ ግን በህይወት ሳለች የሞተች ናት››ሲል ጽድቅን ረስታ በተድላ ስጋና በሀጢአት የምትኖር እረሱ በዚህ አለም እያለች ቦሆን ሙት መሆኑአን እሚያሰረዳ ነው (1ጢሞ5-6) ስለዚህ መጽሀፍ ሙታን እያለ የሚረታቸው ፤ከእውነተኛዋ እምነት ውጭ ሆነው ወይም በዚህ አለም በሀጥይት ወድቀው ከህይወት ባለቤት ከእግዝአብሐየር ተለይተው ይሉትን እንጅ በእረስ አምነው ከሞት ወደ ሂወት ፤ከባርነት ወደ ልጅነት የተሸጋገሩትን አይደለም፡፡ ከዚይም ቀጥሎ‹‹ፍቅራቸው ፤ጥላቸው ፤ቅንአታቸውም …››ማለቱ ይህ ለሀጥአን የተነገረ መሆኑን የሚያስረግጥ ነው:ምክኒያቱም ጥላቻና ቅንአት ለጻድቃን ሳይሆን የሀጥአን ገንዘባቸው ናቸው:: በዚህ መሰረት አንዳች አይውቁም ፤መታሰቢያቸውም ተረስቶ ከዚህ በሆላ ዋጋ የላቸውም የተባሉት ሀጥአን ናቸው፡፡ሰለሆነም በውሻም ሆነ በአንበሳ የተመሰሉት ሁለቱም ሀጥአን መሆናቸውን ልብ ማለት ይገባል ፡፡ ስለዚህ ‹‹ያልሞተ ውሻ ከሞተ አንበሳ ይሻላል ›› ማለት ‹‹ከሞተ ሓጥዕ ያልሞተ ሐጥዕ ይሻላል›› ማለት ነው፡፡ ምክኒያቱም ያልሞተ ሀጥእ ንስሀ የመግባት እድል ሲኖረው የሞተ ሀጥእ ግን ንስሀ ሳይገባ ስለሞተ የመዳን ተስፋ የለውም እና ነው፡: ጌታችን እንደተናገረው ክርስቶስ የህያዋን አምላክ እንጂ የሙታን አይደለም፡፡ስለዚህ ሁሉም ቅዱሳን ህያዋን ናቸው፡፡ ማቴዎስ 22፡32 "እኔ የአብርሃም አምላክ፥ የይስሐቅም አምላክ የያዕቆብም አምላክ ነኝ... የሕያዋን አምላክ ነው እንጂ የሙታን አይደለም"

  
  

  
  

መጽሃፈ መክብብ ምእራፍ 9:4_6 ያልሞተ ውሻ ከሞተ አንበሳ ይሻላልና ሰው ከሕያዋን ሁሉ ጋር በአንድነት ቢኖር ተስፋ አለው። ሕያዋን እንዲሞቱ ያውቃሉና፤ ሙታን ግን አንዳች አያውቁም፤ መታሰቢያቸውም ተረስቶአልና ከዚያ በኋላ ዋጋ የላቸውም። ፍቅራቸውና ጥላቸው ቅንዓታቸውም በአንድነት ጠፍቶአል፥ ከፀሐይ በታችም በሚሠራው ነገር ለዘላለም እድል ፈንታ ከእንግዲህ ወዲህ የላቸውም።ፕሮቴስታንት ወንድሞቻችንይህንን ጥቅስ በመጥቀስ ፃድቃን ከሞቱ በሇላ የማያማልዱና መታሰቢያቸው የተረሳ መሆኑን ይናገራሉ ነገር ግን ቅዱሳን መታሰቢያቸው ለዘላለም ነው መዝ.111-6 የጻድቅ መታሰቢያ ለዘላለም ይኖራል።ይላል ይረሳል አላለም ጌታ እግዚአብሔር ለዘላለም የመታሰቢያ ስማቸው እንደማይጠፋ ተናግሯል ኢሳ.56:4-54፤ እግዚአብሔር ሰንበቴን ስለሚጠብቁ ደስ የሚያሰኘኝንም ነገር ስለሚመርጡ ቃል ኪዳኔንም ስለሚይዙ ጃንደረቦች እንዲህ ይላልና።በቤቴና በቅጥሬ ውስጥ ከወንዶችና ከሴቶች ልጆች ይልቅ የሚበልጥ መታሰቢያና ስም እሰጣቸዋለሁ፤ የማይጠፋም የዘላለም ስም እሰጣቸዋለሁ።እግዚአብሔር በቤቱ በቅድስት ቤተክርስቲያን በእኛ በእያንዳንዳችን የማይጠፋ ስም ሰጥቷቸዋል ዳዊትም የጻድቅ መታሰቢያ ለዘላለም ይኖራል ያለው ለዚህ ነው:: መታሰቢያነቱ ለዘላለም ስለሆነ ጊዜያዊ ስላልሆነ የማይጠፋ ስም አላቸው ሀጢአን ግን የላቸውም ክፍዎች ግን የላቸውም ቅዱሳን ስማቸው ብቻ ሳይሆን በፅዋ እነሱን ያሰበ ዋጋው አይጠፋበትም:የማቴዎስ ወንጌል 10:42"ማንም ከእነዚህ ከታናናሾቹ ለአንዱ ቀዝቃዛ ጽዋ ውኃ ብቻ በደቀ መዝሙር ስም የሚያጠጣ፥ እውነት እላችኋለሁ፥ ዋጋው አይጠፋበትም።"ይህ ቃል የእግዚአብሔር ነው:: እንዲሁም በምሳሌ 10-7 የጻድቅ መታሰቢያ ለበረከት ነው፤ የኅጥኣን ስም ግን ይጠፋል። ይላል መታሰቢያቸውን ማድረግ በረከት እንዳለው መፅሀፍ ቅዱስ ያስረዳናል ስለዚህ መታሰቢያቸው የተረሳው የሀጢአን እንጂ የቅዱሳን አይደለም ይህ ለቅዱሳን የተነገረ ቢሆን ኖሮ ዳዊት መታሰቢያቸው ለዘለአለም ይኖራል ባላለን ኢሳያስም የዘላለም መታሰቢያ ስም እሰጣቸዋለሁ ብሎ እግዚአብሔር መናገሩን ባልፃፈልን ነበር::ከሞተ ዘመናት ያለፉት ሙሴ ከኤልያስ ጋር በደብረ ታቦር በተገለጸ ጊዜ ኤልያስና ሙሴ ከጌታ ጋር ይነጋገሩ ነበር። ስለ ኢየሩሳሌምም ትንቢት ተናገሩ እንዲል ሉቃስ [9:30] “ሙሴ መናገር መቻሉና ትንቢት መተንበዩ ሕያው መሆኑን ያስረዳናል” ከላይ የተመለከትነው መታሰቢያ ስም እንዳላቸው እነጂ የቅዱሳን መታሰቢያ የሚረሳ አለመሆኑን ነው ሀጢአን ግን መታሰቢያ የላቸውም ተረስተዋል::እንዲሁም ቅዱሳን ከሞቱም በሇላ እንኩዋን ከፈጣሪያችን ጋር ያማልዱናል:: ሰማዕታት በታላቅ ድምጽ እየጮሁ “ደማችንን በከንቱ ያፈሰሱትን የማትበቀለው እስከመቼ ድረስ ነው?” አሉ [ራዕ 6:9] “በታላቅ ድምጽ መጮህ መቻላቸው” ሕያዋን መሆናቸውን ያስረዳናል። ደማችንን በከንቱ ያፈሰሱትን የማትበቀለው እስከመቼ ድረስ ነው? ማለታቸው ደማቸውን በከንቱ ያፈሰሱት እነ ዲዮቅልጥያኖስና ሌሎችም ገና እንዳልተቀጡ ስለሚያውቁ ነው። ጌታም ሌሎች ሰማዕታት ስላሉ እንዲታገሱ ነግሯቸው የንጽህና ምልክት የሆነውን ነጭ ልብስ ሰጣቸው። “ሰማዕታት ደማቸውን በከንቱ ስላፈሰሱት ፍርድን ሲጠይቁ ስለ እኛ ደግሞ ይለምናሉ” በሞት ጊዜ ነፍስ ወደ እግዚአብሔር እንደምትሄድ በነፍሱ እግዚአብሔርን ማየት እንደሚችል መጸሀፍ ቅዱስ ይነግረናል: ኢዩብ 19:26-27 ይህ ቁርበቴም ከጠፋ በኋላ፥በዚያን ጊዜ ከሥጋዬ ተለይቼ እግዚአብሔርን እንዳይ አውቃለሁ። እኔ ራሴ አየዋለሁ፥ዓይኖቼም ይመለከቱታል፥ከእኔም ሌላ አይደለም።ልቤ በመናፈቅ ዝሎአል።በአጸደ ነፍስ ያሉትን ቅዱሳን በድል አድራጊነት ያሉ በመሆናቸዉ ምልጃቸዉን አጥብቀን እንለምናለን።እንዲህ በምናደርግበት ጊዜ በሰማይም ሆነ በምድር ያሉ አማኞች በአንድ አካል ላይ ያሉ ብልቶች መሆናቸዉን መናገራችንና ማመናችን ነው::ከድል ነሺ ቅዱሳን ጋር ያለን ግንኙነት ሥራህ ያውጣህ በሚል መርህ የተተበተበ አይደለም።ይህ ማለት ጭንቀታችንን ምኞታችንን ይረዳሉ ይጋራሉ ማለት ነው።ለዚህ ነው "አንድም ብልት ቢሣቀይ ብልቶች ሁሉ ከእርሱ ጋር ይሣቀያሉ፤ አንድ ብልትም ቢከበር ብልቶች ሁሉ ከእርሱ ጋር ደስ ይላቸዋል።" 1ቆሮ 12-26 ተብሎ ስለ አማኞች አንድነት የተነገረው።ይህ ስለሆነ ነው ቅዱስ ጴጥሮስ ወደ አጸደ ነፍስ ከወጣ ብኃላ በአጸደ ሥጋ ላሉ ልጆቹ እንደሚተጋላቸዉ የነገራቸዉ:: ምክንንያቱም በየትም ቦታ ቢኖሩም አንድ አካል ላይ ያሉ ብልቶች ስለሆኑ ነው።"ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ እንዳመለከተኝ ከዚህ ማደሪያዬ መለየቴ ፈጥኖ እንዲሆን አውቃለሁና።ከመውጣቴም በኋላ(ወደ ኣጸደ ነፍስ) እነዚህን ነገሮች እንድታስቡ በየጊዜው ትችሉ ዘንድ እተጋለሁ(በጸሎት)።" 2ጴጥ 1-14